چطور رابطه خود را با والدینمان بهتر کنیم؟

چطور رابطه خود را با والدینمان بهتر کنیم؟

خیلی افراد را دور و بر خود می‌بینیم که رابطه خوبی با والدینشان ندارند، این موضوع ناراحت‌کننده است اما واقعیت دارد.

والدین ما کسانی هستند که از بدو تولد ما تا زمانی که آخرین نفس‌هایشان را می‌کشند، با ما می‌مانند.

تا وقتی زنده هستند کسی نمی‌داند وجود آنها چه نعمتی است. در این مقاله ما 7 روشی که با آنها شما می‌توانید روابطتان را با والدینتان بهبود بخشید، ارائه می‌دهیم.

حرف زدن:

حرف زدن با والدین می‌تواند تاثیر قابل توجهی بر روابطتان با آنها داشته باشد.

از علائم اولیه که نشان می‌دهد رابطه شما با والدینتان خوب نیست، این است که نمی‌توانید با آنها در خصوص آنچه شما را آزار می‌دهد صحبت کنید.  بیشتر با آنها صحبت کنید و دیدگاه مثبت داشته باشید.

داشتن رفتار خوش‌بینانه در یک رابطه تاثیرات مثبتی بر دو طرف رابطه دارد.

همیشه در خصوص والدین خود نگرش مثبت داشته باشید و این را با لبخند زدن به آنها وقتی می‌بینیدشان یا حرف زدن با آنها نشان دهید همچنین  نشان دهید به آنها و سلامتی‌شان اهمیت می‌دهید. خواهید دید این نگرش خوش‌بینانه شما متقابلا در رفتار آنها نسبت به شما هم دیده می‌شود.

احترام:

ما همیشه در خانه و مدرسه یاد می‌گیریم به یکدیگر احترام بگذاریم اما گاهی در خصوص والدین خودمان آن را فراموش می‌کنیم.

ما همیشه با والدین و روش تربیتی آنها مخالفیم، جوانیم و ( کله‌مون داغه! ) و معتقدیم همیشه حق با ماست. ما این حقیقت را فراموش می‌کنیم که آنها هم روزی بچه بودند و احتمالا همین مسائل را از سر گذرانده‌اند.

والدین ما از ما عاقل‌تر و باتجربه تر هستند و لایق احترامند. یکبار که با احترام با آنها رفتار کنید خواهید دید که چقدر در عکس‌العمل آنها تاثیر می‌گذارد.

مسائل را از زاویه دید آنها ببینید:

قبل از شروع یک رابطه دوستانه ما سعی می‌کنیم طرف مقابل را بشناسیم. به همین منظور خود را جای او می‌گذاریم و سعی می‌کنیم با چشمان او به جهان بنگریم. این به ما کمک می‌کند که دیدگاه و جهان‌بینی او را بشناسیم. این کار در رابطه با دوستان به راحتی و به طور طبیعی اتفاق می‌افتد. اما در رابطه با والدین این کار سخت‌تر است. وقتی از دست والدینتان عصبانی می‌شوید، لحظه‌ای مکث کنید و به جریان از زاویه دید آنها بنگرید. آنها نیز مانند ما دارای افکار، احساسات و انتظاراتی هستند. اهمیت دادن به این احساسات سبب می‌شود رابطه شما با والدینتان وارد فاز دیگری بشود.

اعتماد :

اولین مرحله برای داشتن رابطه سالم با هر کسی، اعتماد است.

این یک مسیر دوطرفه است. والدین شما نیز مانند شما می‌خواهند رابطه‌ای قوی با شما برقرار کنند، اما تا وقتی که اعتماد آنها را جلب نکنید از این مرحله عبور نخواهند کرد. برای اینکه شما اعتماد آنها را جلب کنید لازم است ابتدا خودتان به آنها اعتماد داشته باشید، و بدانید که هر تصمیمی که آنها می‌گیرند به نفع شماست.

وقتی رابطه بر اساس اعتماد شکل بگیرد خواهید دید که بقیه چیزها خود به خود درست می‌شود.

والدین هم انسانند !

وقتی ما بچه هستیم، به والدین خود نگاه می‌کنیم و فکر می‌کنیم که آنها هیچگاه اشتباه نمی‌کنند. وقتی کمی بزرگتر می‌شویم فکر می‌کنیم ما بهتر می‌دانیم.

اولین چیزی که باید بدانیم این است که والدین هم انسانند مثل همه ما. مانند همه انسان‌ها آنها هم احساساتی هستند و می‌توانند گاهی اشتباه کنند. آنها پدر و مادر زاده نشده‌اند اما این نقش را برای خود پذیرفته‌اند و سعی کرده‌اند تا جای ممکن به بهترین نحو آن را ایفا کنند.

وقتی این واقعیت را بپذیرید، در رابطه با والدینتان فراز و نشیب‌ها را مدیریت خواهید کرد.

بخشش:

ما می‌دانیم والدین ما نیز گاهی اشتباه می‌کنند اما این به آن معنا نیست که این را علیه آنها استفاده کنیم.

وقتی به بچگی خود نگاهی بیندازیم متوجه می‌شویم که ما اشتباهات بیشتری مرتکب شده‌ایم که حتی نمی‌توانیم آنها را بشماریم اما والدین ما همیشه از ما حمایت کرده‌اند و ما را بخشیده‌اند. یاد بگیرید که قلب بخشنده داشته باشید و کینه‌ای نباشید. این در ارتباط شما اعجاز می‌کند.

خونسرد باشید:

یکی به دو کردن در شرایط بحرانی می‌تواند رابطه را به تباهی بکشاند. اگر با والدین خود جدال دارید، سعی کنید آرام باشید یا می‌توانید حرف‌هایی بزنید که بعدا از گفتن آنها پشیمان شوید. فقط لحظه‌ای آرام باشید، حرفتان را مزه مزه کنید و به آرامی احساس خود را بیان کنید. این باعث می‌شود والدین شما بفهمند شما به اندازه کافی بالغ هستید و درنتیجه به آنچه می‌گویید بیشتر توجه می‌کنند.

منبع: چطور رابطه خود را با والدینمان بهتر کنیم؟

از چه سنی کودکان باید مهارت های زندگی را یاد گیرند

از چه سنی کودکان باید مهارت زندگی را یاد گیرند؟

به عنوان یک پدر یا یک مادر , ما بر روی خطی بین مراقب بودن و آموزش دادن پا گذاشته ایم که در پایان فرزندان باید آموخته باشند که چطور از خود مراقبت کنند. زمانی آن ها برای تمام اموراتشان دست نیاز به سمت والدین دراز می کردند از غذا خوردن تا گرم کردن خود و حمام کردن , مادر و پدر مانند پروانه دور آنان می چرخیدند.

اما با گذر زمان معمولا کودکان انگیزه ی در دست گرفتن امورات را پیدا خواهند کرد ,وقت آن رسیده تا بگذاریم خودشان به تنهایی در مسیر زندگی شان قدم بردارند و البته از کارهای آسان شروع کنند مانند ؛ جمع آوری اسباب بازی ها ,گذاشتن وسایل در کیف یا حتی رفع بحث هایی که بین دوستان شان پیش می آید را بدون آن که به والدین خود برای پشتیبانی انتقال دهند بر عهده گیرند و از پس آن برآیند.

کارها و اموراتی وجود دارد که والدین پس از بزرگ شدن فرزندان شان باید از انجام آن ها برای نوجوان های خویش دست بکشند, برخی ها بر این باور هستند که با اگر همه کارهایشان بر عهده خودشان باشد, والدین دوره نوجوانی شان را خراب خواهند کرد ,اما این تمارین موجب می گردد , آن ها مسئولیت پذیر و کاربَلد بشوند و از همه مهم تر می آموزند بر روی پای خود بایستند.

سوال اینجاست که حال چه فعالیت هایی را در زمان معین باید بر عهده نوجوانان بگذاریم؟ متخصص رفتارهای دوران نوجوانی Barb Harvey که وی مشاور اولیا ,معلمان و موکلین نیز می باشد, این گونه فعالیت ها را رده بندی کرده و درموردشان توضیح مختصری داده است :

بیدار شدن از خواب

شاید زمان آن رسیده باشد تا ساعت زنگ داری برای فرزندان تان تهیه کنید تا با تمرین های گوناگون بتوانند بدون کمک کسی از خواب برخیزند.

آماده سازی تغذیه مدرسه

اگر برای کودکان تان مشکل است که غذای خود را گرم کنند ,چند بار این کار را برایشان انجام دهید و اجازه دهید مراحل گرم کردن غذا را ببینند و یاد بگیرند که از دفعات بعدی, خودشان این کار را انجام دهند. در مورد تغذیه های زنگ های تفریح شان نیز به همین شکل مرحله به مرحله به آنان نشان دهید و در آخر بگذارید بدون کمک شما آن را حاضر کنند.

رفع مشکلات بوجود آمده بین دوستان

اگر فرزندتان از یکی از دوستان خود ناراحت است و بحث جدی ای بین آنان در مدرسه رخ داده است ,راه منطقی ای را برای حل این مشکل پیش روی وی قرار دهید و در پایان اجازه دهید خود تصمیم بگیرد و وارد عمل شود.

بعضی از والدین برای حل این مشکل یا با مدرسه تماس می گیرند یا خودشان با آن بچه یا والدین اش صحبت می کنند, که این کار مانع از پرورش قدرت تصمیم گیری و حل مسایل گوناگون در فرزندشان می شود.

شستن لباس

ریختن لباس های چرک در ماشین لباس شویی عمل آسانی می باشد ,اما همه می دانند که لباس برای شسته شدن به دسته های مختلف تقسیم می گردد ,منظور ؛ تشخیص تفاوت بین لباس های تیره, لباس های روشن و لباس های رنگی می باشد که این دقت را باید فرزندتان در نظر بگیرند.

لباس هایی نیز در این بین قرار دارند که قابل شست و شو در ماشین لباس شویی نمی باشند که والدین باید طرز شستن و مقدار مواد شوینده ای که مورد مصرف قرار می گیرد را به فرزند بیاموزند و از آن پس او مسئولیت شستن لباس های خود را برعهده بگیرد.

مدیریت زمان

این که پروژه ها و تحقیقاتی که بچه ها باید انجام دهند در دقیقه ی نود قرار نگیرد نیازمند یک برنامه ریزی صحیح همراه با داشتن مدیریت زمان می باشد. تکالیف , بردن وسایل و کاردستی هایی که مدرسه می خواهد ,پروژه ها و تحقیق های زمانبَر تماما باید بر دوش نوجوان قرار گیرد و حتی اگر در این میان کاری فراموش گشت ,باید نمره منفی و تنبیهی که در این راستا انجام می شود را با کمال میل بپذیرد و برای دفعات بعدی جبران کند.

همان طور که والدین این تمرین ها را به فرزندان شان محول می کنند ,درخواهند یافت که برخی از آنان بلافاصله بعد از یک هفته بدون یاری بزرگترهایشان کارها را دنبال می کنند

اما بعضی دیگر هنوز آمادگی آن را پیدا نکرده اند تا به تنهایی بتوانند گلیم خود را از آب بیرون کشند , به چنین افرادی باید فرصت داد تا روزی برسد که قادر باشند حتی با وجود سختی و دشواری هایی که در مسیرشان قرار می گیرد ,از عهده کارها برآیند.

در پایان تنها یک متخصص خواهد ماند که در مورد فرزند خود قضاوت می کند و آن ,خود شما هستید. اگر احساس می کنید که فرزندتان همچنان به شما وابسته است و برای انجام امورات محتاج یاری شماست

پیشنهاد می شود که کارها را بارها در مقابل چشم های وی انجام دهید و سپس از او بخواهید آن را همان طور انجام دهد ,تا زمانی که بدون آنکه شما مراحل را توضیح دهید وی فرمان کارها را در دست بگیرد.

در آن هنگام از داشتن فرزندی توانا , مستقل و باعرضه آسوده خاطر و خوشحال خواهید گشت.

منبع:از چه سنی کودکان باید مهارت های زندگی را یاد گیرند

10 نکته که فرزندان از والدین انتظار دارند

از زبان فرزندان به والدین:

من را به یک جاى دنج ببر و برایم شعر بخوان.برایم از دوران کودکى ات قصه بگو.

بغلم کن و مرا ببوس،کنارم بنشین و طورى که هیچکس حرف هایمان را نشنود،با من صحبت کن.

وقت مفیدى را براى با من بودن صرف کن،فقط من،نه با برادر هایم و نه با خواهرهایم.

برایم غذا هاى مغذى درست کن تا بتوانم رشدی سالم داشته بشم.

وقت شام برایم از اینکه آخر هفته چه برنامه اى داریم بگو.

وقتى میخواهم بخوابم برایم درباره ى عشق،دوست داشتن،مدرسه،خانواده و… بگو.

به من اجازه بده که براى بازى کردن وقت زیادى را بیرون خانه بگذرانم.

من را زیر پتو در آغوش بگیر تا برنامه ى تلویزیونى مورد علاقه مان را با هم تماشا کنیم.

به من نظم بده و من را تربیت کن.این کار یعنى اینکه به من اهمیت میدهى.

روى میز من یا روى ظرف غذاى ناهار برایم پیام بنویس و بگذار

منبع:10 نکته که فرزندان از والدین انتظار دارند